วันเสาร์ที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

Diary online

วันนี้ก็เป็นวันที่สิ้นสุดเวลาของความสุข เพราะหลังจากวันนี้จะเป็นวันวันจันทร์ซึ่งถ้าใครเป็นนักเรียนอยู่ก็ต้องไปโรงเรียนเพื่อศึกษาหาความรู้แล้วนำมาความรู้มาพัฒนาปตระเทศและข้าพเจ้าก็เป็นคนคนหนึ่งที่ต้องการให้ประเทศดีขึ้นกว่าเดิม ดังนั้นข้าพเจ้าก็ไปโรงเรียนเหมือนกับคนทั่วไป ข้าพเจ้าคิดว่าสัปดาห์หน้าข้าพเจ้าก็คงจะรู้คะแนนที่สอบไปในการสอบกลางภาคทั้งหมด ข้าพเจ้ากลัวว่าคะแนนที่ออกมาจะไม่ดีเท่าที่ข้าพเจ้าหวังไว้แต่ในการสอบแต่ละครั้งข้าพเจ้าก็ตั้งใจทำข้อสอบเต็มความสามารถของข้าพเจ้า คุณแม่ของข้าพเจ้าเคยบอกและให้กำลังใจกับข้าพเจ้าว่า ถ้าลูกทำสิ่งใดอย่างเต็มความสามารถของลูกแล้วไม่ว่าผลที่ออกมาจะเป็นอย่างไร ลูกก็ควรพอใจและยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นให้ได้ ซึ่งถ้าผลออกมาแล้วไม่เป็นที่พอใจลูกก็ตั้งใจทำสิ่งนั้นๆใหม่ให้ดีขึ้น ถึงตอนนี้แล้วเวลาที่ข้าพเจ้าเครียดเกี่ยวกับสิ่งที่ผ่านไปแล้วข้าพเจ้าก็จะนึกถึงคำสอนของคุณแม่แวความกังวลก็จะหายไปหมดและเปลี่ยนเป็นกำลังใจขึ้นมาแทน

Diary online

ถึงวันนี้จะเป็นวันเสาร์ ซึ่งเป็นวันที่หยุดพักผ่อนหลังจากที่ต้องทำกิจกรรมต่างๆที่เหน็ดเหนื่อยมาตลอดทั้งสัปดาห์และสำหรับข้าพเจ้าสัปดาห์นี้ก็เป็นอีกสัปดาห์หนึ่งที่โหดร้ายมากๆ เพราะนอกจากจะมีการสอบกลางภาคในวันอังคาร วันพฤหัสบดีและวันศุกร์แล้วในวันเสาร์ข้าพเจ้ายังต้องไปทำกิจกรรมเกี่ยวกับวิชาเพิ่มพูนประสบการณ์(พปส.)ที่มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรีในกลุ่มวิชาเคมีอีกด้วย ในตอนแรกข้าพเจ้าคิดว่าการทดลองจะไม่สนุกและยังทำให้เหนื่อยอีก แต่เมื่อได้ไปทำกิจกรรมที่มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรีความสนุก ในการเรียนรู้ทำให้ความเหน็ดเหนื่อยที่ผ่านมาหายไปและถือได้ว่าเป็นการพักผ่อนอีกแบบหนึ่งที่ได้ความรู้และความสนุกสนานคู่กันไปวันนี้ข้าพเจ้ามีความสุขมากๆที่ได้ฟังการบรรยายการทดลองแบบต่างๆที่ใช้ในการแยกสาร อาทิ การกลั่น การกรอง การสกัดโดยใช้ซอกเลต รวมไปถึงการทำการรู้จัดกับอุปกรณ์ที่ใช้ในการทดลอง แต่ที่สำคัญที่ทำให้ข้าพเจ้ามีความสุขคือการที่ได้ลงมือปฏิบัติหรือลงมือทำการทดลองในเรื่อง การสกัดสารคาเฟอีน ข้าพเจ้าคิดว่าเรื่องราวที่ข้าพเจ้าได้กระทำในวันนี้จะเป็นประสบการณ์ที่ดีอย่างหนึ่งที่ข้าพเจ้าไม่สามารถกระทำได้บ่อยๆและประสบการณ์นี้จะทำให้ข้าพเจ้าสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้อย่างเหมาะสม

วันพุธที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

Diary online

วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่เหนื่อยมากๆๆตอนเรียนวิชาสังคมศึกษา(คาบเรียนที่ 3)รู้สึกได้เลยว่าเหนื่อยจนแทบจะไม่มีแรงทำสิ่งใดทั้งนั้น
แต่ไม่ว่าเราจะเหนื่อยเพียงใดเราก็ต้องตั้งใจเรียนเพื่ออนาคตที่ดีของเราเองและเพื่ออนาคตที่ดีของประเทศชาติด้วย ถ้าลูกมีความตั้งใจเรียนพ่อแม่ก็จะมีความภูมิใจ ไม่ว่าลูกจะเรียนเก่งหรือไม่ก็ตาม ความหวังสูงสุดของผู้เป็ํนพ่อแม่คือการที่ลูกเป็นคนดีของสังคมและประสบความสำเร็จในชีวิต ท่านไม่เคยเรียกร้องอะไรจากเราเลยมีแต่เราที่เรียกร้องอยากได้นู้น อยากได้นี้และท่านก็จะสรรหามาให้เราได้ทุกอย่าง ยามเราท้อแท้ท่านก็จะคอยเป็นกำลังใจให้เราต่อสู้ต่อไป ยามเราเจ็บป่วยท่านจะคอยมาเช็ดตัว ดูแลเรื่องอาหารและยาให้เรา ถึงบางคนจะบอกว่าเรายังเด็กอยู่ไม่สามารถหาเงินมาเลี้ยงดูท่านได้นั้นเป็นความคิดที่ผิดเพราะการที่เราทำตัวเป็นเด็กที่น่ารักของท่านก็เท่ากับว่าเราไม่ได้เพิ่มความกังวลใจให้กับท่านและสิ่งนั้นก็เป็นสิ่งที่เราสามารถทำได้ทุกคน ในวันนี้ถ้าพ่อแม่ของใครยังมีชีวิตอยู่ ก็ขอให้เราทำดีกับท่านก่อนที่ท่านจะไม่ได้เห็นการทำดีของเรา ส่วนถ้าพ่อแม่ของใครไม่ได้อยู่แล้ว เราอย่าเพิ่งเลิกทำความดีเพราะท่านจะมองความดี่ที่เราทำตลอด เราอาจสัมผัสด้วยกายไม่ได้แต่เราสามารถใช้สัมผัสได้

วันอังคารที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

Diary online

ในสัปดาห์ที่ผ่านมา ทางรัฐบาลได้ประกาศให้บุคคลที่เป็นไข้หวัดตามฤดูกาลหรือไข้หวัดที่ฮิตกันในขณะนี้คือ ไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ 2009 ให้หยุดเรียนหรือหยุดทำงาน เพราะถ้าไม่หยุดเรียนหรือหยุดทำงานก็จะเป็นการแพร่เชื้อโรคให้กับบุคคลที่ไม่ได้รับเชื้อไข้หวัดและไม่สามารถหยุดยับยั้งเชื้อให้หายขาดได้ ด้วยเหตุนี้เองทางโรงเรียนจึงได้ประกาศให้นักเรียนที่เป็นไข้หวัดตามฤดูกาลหรือไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ 2009 ได้หยุดเรียนเพื่อตอบสนองตามนโยบายของรัฐบาลที่ต้องการยับยั้งเชื้อไข้หวัด และบอกให้สัปดาห์ที่ผ่านมาเป็นสัปดาห์ของการไม่มีการสอบใดๆทั้งสิ้น ซึ่งก็เป็นผลให้สัปดาห์นี้มีการสอบทุกวันและเกือบจะทุกคาบที่มีการเรียนการสอน ผลที่ได้รับก็จะตกอยู่กับนักเรียนที่จะต้องอ่านหนังสือ และในการอ่านหนังสือนักเรียนไม่ได้อ่านหนังสือแบบเข้าใจอย่างถ่องแท้ แต่อ่านหนังสือแบบเข้าใจอย่างงูๆปลาๆ พอที่จะให้การสอบในครั้งหนึ่งๆผ่านไปได้ด้วยคะแนนที่ดี ไม่มีความรู้ใดๆเหลือหลังจากการสอบผ่านไป
มันคงไม่เป็นผลดีอย่างแน่นอนที่นักเรียนไม่มีความรู้หรือตะกอนควานรู้เหลือ เพียงแค่มีความรู้ในตอนที่นักเรียนจะใช้ในการสอบเท่านั้น
แต่อย่างไรก็ตามสุขภาพย่อมสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด ดังคำที่ว่า " การไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ " เพราะถ้าเราไม่มีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง ไม่ว่าเราจะมีความรู้หรือความพร้อมในการทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งย่อมกระทำได้อย่างไม่เต็มความสามารถของเรา ทำให้ผลที่ออกในบางครั้งอาจไม่เป็นที่พอใจของเราเสียด้วยซ้ำไป

วันอังคารที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

Diary online

วันนี้อากาศดีจัง ฝนตกและมีไอความเย็นของฝนที่ตกลงมาจากฟากฟ้ากระทบกับร่างกายทำให้บรรยากาศชวนนอนหลับ ถ้าสำหรับคนอื่นอาจจะใช่ แต่คงไม่ใช่ข้าพเจ้าอย่างแน่นอน เนื่องจากเมื่อวันศุกร์คาบ สุดท้าย ข้าพเจ้าและเพื่อนร่วมชะตาชีวิตได้รับมอบหมายให้ทำภารกิจที่ยิ่งใหญ่คือ ให้วิ่งทดสอบสมรรถภาพร่างกาย 2 รอบโรงเรียน ข้าพเจ้าวิ่งใช้เวลา 6.40 นาที ตอนเย็นวันนั้นข้าพเจ้ายังไม่มีอาการแต่อย่างใด แต่ว่าวันรุ่งขึ้นข้าพเจ้ามีอาการปวดเมื่อยตามตัวและมี่อาการเหมือนเป็นไข้ ไม่มีแรงจะทำอะไร นอนซมทั้งวัน อาจเป็นเพราะเมื่อวันศุกร์ฝนตกเป็นละอองอ่อนๆทำให้ข้าพเจ้าไม่สบาย เมื่อไปหาหมอ หมอบอกว่า เป็นไข้หวัดธรรมดาไม่ใช่ไข้หวัดสายพันธ์ใหม่2009 ข้าพเจ้าดีใจมากที่เป็นแค่ไข้หวักธรรมดาเมื่อกลับมาถึงบ้านข้าพเจ้าก็นอนทั้งวัน เพราะมีอาการปวดศีรษะ มึนงง เป็นเวลา 3 วัน ถึงข้าพเจ้าจะป่วยจนไม่อยากลุกเดินไปไหน แต่สิ่งหนึ่งที่ข้าพเจ้าเห็นได้จากการป่วยครั้งนี้ก็คือ ความรักที่คุณแม่มีให้กับข้าพเจ้าอย่างมาก มายมหาศาล ท่านคอยดูแลข้าพเจ้าจนข้าพเจ้าหายดีเป็นปกติ เมื่อมาถึงวันที่ข้าพเจ้าหายเป็นปกติแล้ว ข้าพเจ้าก็ต้องพบกับอุปสรรคที่ยิ่งใหญ่คือ การบ้านที่กองเป็นภูเขาตลอดเวลา 5 วันที่โรงเรียนหยุด ตอนนี้ข้าพเจ้าได้ทำการบ้านเสร็จแล้วโดยใช้เวลาทำอย่างรวดเร็วเพราะการบ้านเยอะมาก